آب انبار باسیلیکا

صدها آب انبار باستانی در زیر خیابان ها و خانه های استانبول پنهان شده است. از دو موردی که به روی عموم باز است، آب انبار باسیلیکا (Yerebatan Sarnıcı) بزرگترین و غیرمعمول ترین جاذبه گردشگری استانبول است. می‌توانید در جنگلی از صدها ستون مرمری قدم بزنید و در یک روز گرم تابستانی از خنکای زیرزمینی لذت ببرید.

درباره ی آب انبار:

ورودی آب انبار باسیلیکا استانبول روبروی ایاصوفیه می باشد. این ظرف عظیم آب زیرزمینی در زمان امپراتور ژوستینیانوس اول در سال 532 ساخته شد تا نیازهای آبی کاخ بزرگ را برطرف کند. این قطعه مهندسی شگفت‌انگیز تنها بار دیگر تأیید می‌کند که آن دوران دوران شکوفایی امپراتوری بیزانس بود.

صدها آب انبار باستانی در زیر خیابان ها و خانه های استانبول پنهان شده است. از دو موردی که به روی عموم باز است، آب انبار باسیلیکا (Yerebatan Sarnıcı) بزرگترین و غیرمعمول ترین جاذبه گردشگری استانبول است. می‌توانید در جنگلی از صدها ستون مرمری قدم بزنید و در یک روز گرم تابستانی از خنکای زیرزمینی لذت ببرید.

ساختمان آب انبار:

آب انبار باسیلیکا که نام خود را از کلیسای ایلیوس به عاریت گرفته است، 143 متر طول و 65 متر عرض دارد. سقف توسط 336 ستون مرمری، عمدتاً به سبک های یونی یا کورنتی، که طول هر کدام 9 متر است، پشتیبانی می شود. با فواصل چهار متری، آنها در 12 ردیف 28 ستونی مرتب شده اند.

این مخزن می تواند 80000 متر مکعب آب را که از مرکز توزیع آب Eğrikapı در جنگل بلگراد در 19 کیلومتری شهر می آید، در خود جای دهد. آب از طریق قنات والنس (Bozdoğan Sukemeri) به طول 971 متر و قنات Mağlova (Mağlova Sukemeri) به طول 11.545 متر که توسط امپراتور ژوستینین اول ساخته شده بود به مرکز شهر منتقل می شد.

همچنین، معماری باسیلیکا سیسترن دارای ستونی در کاخ زیرزمینی است که بلافاصله در میان سایرین خودنمایی می کند: زیرا روی این ستون اشکال اشک مانندی وجود دارد و ستون انگار هرگز متوقف نمی شود. بیش از 7000 برده در ساخت این کاخ کار کردند. صدها برده مردند. طبق افسانه ها، این ستون برای بردگانی که مرده اند ساخته شده است. گفته می شود که صدای گریه این غلامان پس از بسته شدن دیدار توسط کاخ شنیده شد. این خیلی مرموز است! با انداختن پول در آب جلوی این ستون می توانید آرزو کنید.

باسیلیکا سیسترن موزه مهمی است که در سفر سلطان احمد باید از آن دیدن کنید. این آب انبار همچنین مکان بسیار مهمی در زندگی فرهنگی و هنری استانبول است. کنسرت ها و رسیتال های مختلفی در اینجا برگزار می شود. حتماً باید از اینجا دیدن کنید، باید با سرهای مدوسا به چشم بیایید. باور کن این افسانه در حال تحقق است: تو در مقابل زیبایی آنها یخ زده ای.

تاریخچه آب انبار:

این بنای زیرزمینی به دستور امپراتور ژوستینیانوس ساخته شد و در سال 532 ساخته شد. بزرگترین آب انبار بیزانسی باقیمانده در استانبول، با استفاده از 336 ستون ساخته شده است که بسیاری از آنها از معابد ویران شده نجات یافته و دارای سرستون های زیبای کنده کاری شده است. تقارن و عظمت کامل مفهوم آن کاملاً نفس گیر است و اعماق غارهای آن در روزهای تابستان یک خلوت بزرگ ایجاد می کند. مانند بسیاری از مکان‌های استانبول، آب انبار نیز تاریخی غیرعادی دارد.

این بنا در ابتدا به عنوان آب انبار باسیلیکا شناخته می شد زیرا در زیر کلیسای Stoa، یکی از میدان های بزرگ در اولین تپه قرار داشت. این کاخ که برای خدمات رسانی به کاخ بزرگ و ساختمان‌های اطراف آن طراحی شده بود، می‌توانست تا 80000 متر مکعب آب را که از طریق 20 کیلومتر قنات از مخزنی در نزدیکی دریای سیاه تحویل می‌گرفت، ذخیره کند، اما زمانی که امپراتوران بیزانس از کاخ بزرگ نقل مکان کردند، بسته شد. مدتی قبل از فتح توسط مقامات شهر فراموش شده بود، اما تا سال 1545، زمانی که محقق پتروس گیلیوس در حال تحقیق درباره آثار باستانی بیزانس در شهر بود و ساکنان محلی به او گفتند که می‌توانند با پایین آوردن سطل‌ها در فضایی تاریک، آب به دست آورند، دوباره کشف نشد. زیر طبقات زیرزمین آنها حتی برخی از این طریق ماهی می گرفتند.

گیلیوس که شیفته این محله بود، به کاوش در محله پرداخت و در نهایت از طریق یکی از زیرزمین ها به آب انبار دسترسی پیدا کرد. حتی پس از کشف او، عثمانی‌ها (که از آب انبار به عنوان Yerebatan Saray یاد می‌کردند) با به اصطلاح کاخ زیرزمینی با احترامی که شایسته آن بود رفتار نکردند - این کاخ به محل تخلیه انواع زباله‌ها و همچنین اجساد تبدیل شد. این آب انبار در سال 1985 توسط شهرداری کلانشهر استانبول تمیز و بازسازی شد و در سال 1987 به روی عموم باز شد. اکنون یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری شهر است. با قدم زدن در امتداد سکوهای چوبی مرتفع آن، احساس می‌کنید که آب از سقف طاق‌دار می‌چکد و مدارسی از کپور شبح‌وار را می‌بینید که در آب گشت‌زنی می‌کنند – مطمئناً سطل‌های جوی در آن وجود دارد.

آب انبار بازیلیکا چگونه پیدا شد؟

این آب انبار پس از فتح استانبول برای مدت طولانی تنها ماند. این توسط مسافر هلندی P. Gyllius که برای کشف ویرانه های بیزانس در اواسط قرن شانزدهم آمده بود، کشف شد. در حین قدم زدن در اطراف ایاصوفیه، P. Gyllius شنید و مشاهده کرد که مردمی که در اینجا زندگی می کنند از چاه های داخل خانه خود آب می گیرند و حتی ماهیگیری می کنند. او با مشعل در دست از حیاط سنگی یک ساختمان چوبی روی یک آب انبار بزرگ زیرزمینی وارد آب انبار شد. P. Gyllius با یک مخزن در شرایط بسیار دشوار سفر کرد و اندازه گیری های خود را انجام داد و ستون ها را تعیین کرد. او با نوشتن در سفرنامه اش همه این عزم ها را به جهانیان اعلام کرد. بنابراین آب انبار شناخته شد.

سر مدوسا:

در گوشه شمال غربی آب انبار، دو سر مدوسا در زیر دو ستون قرار دارد. این دو مجسمه یکی از شاهکارهای رومی هستند. سرهای مدوسا که به عنوان پایه زیر این ستون ها استفاده می شود، مشخص نیست که از کجا و چگونه آورده شده اند. طبق افسانه، مدوسا یکی از سه گورگون، هیولای زن عالم اموات در اساطیر یونانی است. از میان این سه خواهر، مدوسا، سر یک مار، این قدرت را دارد که کسانی که از او مراقبت می کنند را به سنگ تبدیل کند. بر اساس یک دیدگاه، در آن زمان از نقاشی‌ها و مجسمه‌های گورگونا برای محافظت از ساختمان‌های بزرگ و مکان‌های خصوصی استفاده می‌شد و به همین دلیل سر مدوسا قرار داده شد.
طبق شایعه ای دیگر، مدوسا دختری بود که با چشمان سیاه، موهای بلند و اندام زیبا خود به خود می بالید. مدوسا پسر زئوس پرسئوس را دوست داشت. در همین حال آتنا از پرسئوس خوشش می آمد و به مدوسا حسادت می کرد. به همین دلیل آتنا موهای مدوسا را ​​به مار تبدیل کرد. پس از آن، همه کسانی که با مدوسا توجه می کردند، تبدیل به سنگ شدند. بعداً پرسئوس سر مدوزا را برید و از قدرت او برای شکست دادن بسیاری از دشمنان استفاده کرد. بر این اساس، سر مدوسا بر روی دسته شمشیر در بیزانس حکاکی شد و در مقابل پایه های ستون قرار گرفت. دلیل وارونه قرار گرفتن آن ترس از شایعه است. سرهای مدوسا همان چیزی است که معماری سیسترن باسیلیکا را نفس گیرتر می کند!

بازدید از آب انبار باسیلیکا
پس از تمیز کردن و بازسازی آب انبار باسیلیکا، شهرداری کلانشهر استانبول آن را در سال 1987 به روی عموم باز کرد. بازدیدکنندگان پس از فرود از طریق یک پله به داخل تأسیسات آب زیرزمینی، می‌توانند در مسیرهای پیاده‌روی بتنی قدم بزنند و از نور کم و خنک لذت ببرند. دما

مطمئن شوید که تمام راه را تا گوشه سمت چپ آب انبار، برای دیدن دو سر مدوسا پیاده روی کرده اید. هر دو سر به طور معمول به عنوان پایه ستون استفاده می شود. یکی به صورت وارونه قرار گرفته و دیگری به پهلو کج شده است. هر دو موقعیت آنها به عنوان منشا آنها تا به امروز یک راز باقی مانده است، اگرچه شایعات حاکی از آن است که آنها از یک ساختمان عتیقه مربوط به اواخر دوره روم بازیافت شده اند.

اماکن دیدنی نزدیک به آب انبار:

• موزه ایا‌صوفیه؛ فاصله: حدود ۲ دقیقه
• مسجد سلطان احمد (مسجد آبی)؛ فاصله: حدود ۵ دقیقه
• موزه باستان‌شناسی استانبول؛ فاصله: حدود ۵ دقیقه
• موزه هنر‌های اسلامی و ترکی؛ فاصله: ۵ دقیقه
• کاخ توپکاپی؛ فاصله: حدود ۱۰ دقیقه
• کلیسای ایا ایرنه؛ فاصله: حدود ۱۰ دقیقه

دسترسی به آب انبار:

آب انبار باسیلیکا تقریبا در مرکز شهر استانبول قرار دارد و می‌توان گفت دسترسی با سرویس‌های حمل‌ونقل عمومی به این مکان، از همه نقاط شهر امکان‌پذیر می باشد. اما اگر به دنبال خطوط مستقیم به نزدیک‌ترین ایستگاه آب انبار باسیلیکا هستید، یکی از خطوط زیر را انتخاب کنید.

• مترو: خط M2
• تراموا: خط T1
• اتوبوس: 28, 30D, 46C, 47E, 54E, 66, EM1

ساعت کاری:

تاریخچه آب انبار بازیلیکا را می توان هر روز از ساعت 09:00 تا 19:00 بازدید کرد. می توانید بلیط آنلاین بخرید تا در صف منتظر نمانید. Basilica Cistern پس از یک بازسازی بزرگ در جولای 2022 بازگشایی شد و اکنون هر روز میزبان مردم محلی و مسافران است. همچنین، تقویم را بررسی کنید تا ببینید آیا فعالیت هایی مانند کنسرت، مراسم و غیره وجود دارد یا خیر! در حال حاضر، نمایشگاهی وجود دارد که در معماری باسیلیکا سیسترن بسیار جذاب است.