برج گالاتا

امروزه مشاهده می شود که بخشی از بنا تا طبقه سوم دارای شخصیت جنوایی و سایر طبقات دارای شخصیت عثمانی است. این ساختمان امروز به عنوان موزه با مناطق نمایشگاهی توسط وزارت فرهنگ و گردشگری در سال 2020 مورد استفاده قرار می گیرد

درباره ی برج گالاتا:

برج گالاتا (Galata Kulesi) که یکی از قدیمی ترین برج های جهان و یکی از نمادهای استانبول محسوب می شود، در سال 2013 در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. برج گالاتا یکی از مهم ترین سازه هایی است که شبح استانبول را تشکیل می دهد و به عنوان یک برج مراقبت آتش نشانی طولانی مدت استفاده می شد و برج آتش گالاتا نام داشت.

معماری برج گالاتا

برج گالاتا در سیستم سنگ قلوه سنگ ساخته شده است. نمای بیرونی مشبک سنگی است. کتیبه 16 سطری منظومی که بالای سردر قرار دارد حکایت از آن دارد که برج در آتش سوزی ویران شده و سلطان محمود دوم آن را تعمیر کرده است. گمان می رود که این مداحی توسط شاعر پرتف به نام او سروده شده است زیرا در دوره محمود ساخته شده است و آخرین بیت: «...Bu kulle pek metîn oldu pek a'lâ yaptı Mahmûd Han» 1248 (1832-33). طغره سلطان محمود دوم بین دو نقوش هلالی و ستاره تراشیده شده است.

پنجره طاقدار گرد بالای در، نگاهبان سربازان بود. بعد از طبقه همکف ساختمانی نه طبقه است. پنجره های بدنه استوانه ای شکل طاق های دایره ای شکل بافته شده با آجر است. توسعه دو طبقه آخر درست در زیر سقف مخروطی توسط قالب‌های پروفیلی که بدنه استوانه‌ای را احاطه کرده‌اند، تأکید می‌کند. یک بالکن مشاهده با شبکه تزئینی فلزی وجود دارد که کف را در زیر سقف مخروطی احاطه کرده است. در طبقه‌ی پایین، طاق‌هایی مدور بر روی پایه‌های طاقچه‌ای عمیق و پنجره‌های قوسی دایره‌ای آجری بافته شده است.
امروزه مشاهده می شود که بخشی از بنا تا طبقه سوم دارای شخصیت جنوایی و سایر طبقات دارای شخصیت عثمانی است. این ساختمان امروز به عنوان موزه با مناطق نمایشگاهی توسط وزارت فرهنگ و گردشگری در سال 2020 مورد استفاده قرار می گیرد و در 6 اکتبر 2020 که روز استقلال استانبول است به روی بازدیدکنندگان باز شد.

تاریخچه ی برج:

برج گالاتا اولین بار توسط امپراتور بیزانس، ژوستینیانوس در سال های 507-508 پس از میلاد ساخته شد. برج باستانی گالاتا "Megalos Pyrgos" که به معنی برج بزرگ است در سمت شمالی شاخ طلایی در استانبول واقع در ارگ گالاتا قرار داشت. سپس برج انتهای شمالی زنجیره بزرگ را مشخص کرد که در سراسر دهانه شاخ طلایی گسترش یافت تا از ورود کشتی های دشمن به بندر جلوگیری شود. این برج دارای مکانیزمی برای بالا و پایین بردن زنجیر بود. این برج را نباید با برج گالاتا در زمان کنونی اشتباه گرفت که همچنان پابرجاست و در شمالی ترین و مرتفع ترین نقطه ارگ ​​گالاتا قرار دارد.

جنوایان برج فعلی را در سال های 1348-1349 بازسازی کردند. زمانی که جنوایان در سال 1300 گالاتا را تصرف کردند، دیدند که بیشتر دیوارها و اولین برج توسط بیزانسی ها ویران شده است. در نهایت تمام دیوارها و سنگرها را تعمیر کردند. آنها همچنین برج گالاتا را که در بالای دیوارها قرار داشت بازسازی کردند و پایه های برج امروزی را گذاشتند. این برج که به نام «Christea Turris» (برج مسیح) بر روی مخروط آن نامیده می شود، به تدریج به نماد این جامعه کوچک لاتین تبدیل شد.

پس از فتح استانبول، برج گالاتا با دادن کلید به فاتح سلطان محمد در صبح روز 29 مه 1453 به عثمانی ها سپرده شد. کتیبه مرمری در ورودی نشانگر این است: "در صبح روز سه شنبه 29 مه 1453 ژنوئی ها کلیدهای مستعمره گالاتا را به فاتح سلطان محمد تقدیم کردند و تحویل گالاتا در روز جمعه اول ژوئن به پایان رسید. این برج بین سالهای 1445 تا 46 ساخته شده است. در سال 1500 در اثر زلزله آسیب دید و توسط معمار مراد بن حیرالدین تعمیر شد. III. پس از تعمیر برج در دوره سلیم، پنجره ای به طبقه فوقانی برج اضافه می شود. در سال 1831، برج دچار آتش سوزی دیگری شد، II. محمود دو طبقه دیگر از برج بلند می شود و بالای برج با پوشش معروف سقف مخروطی شکل پوشیده شده است. این ساختمان آخرین بار در سال 1967 تعمیر شده است.

دسترسی به برج:

از میدان تکسیم سوار تراموا بشوید و در آخرین ایستگاه تونل پیاده شوید. با حدود حدود 50 متر پیاده روی خود را به خیابان گلیپ (Glyph) برسانید و سپس 300 تا 350 متر به سمت پایین خیابان حرکت کنید. سپس برج گالاتا را در سمت راست خود می توانید تماشا کنید.